Delfin butelkonosy

Poszczególne osobniki tego gatunku znacznie różnią się wielkością, długość ich ciała waha się w granicach 1,75 -4 m, a waga 150 -300 kg.   Charakterystyczną cechą wyglądu (której delfin ten zawdzięcza swoją nazwę) jest tzw. „dziób”, czyli wydłużony pysk przypominający górną część dawnych butelek na dżin. Pysk ten sprawia wrażenie jakby uśmiechniętego. Grzbiet i wszystkie płetwy są ciemnoszare, boki mają jaśniejszy odcień, a strona brzuszna jest biała lub różowa. Delfin ten żyje w gromadach opartych na bardzo silnych więziach. Lubi działania grupowe -zabawy, posiłki, które wzmacniają więzi pomiędzy członkami stada. Delfiny porozumiewają się między sobą przy pomocy różnorodnych dźwięków -gwizdów, cmoknięć itp., które już od dawna są przedmiotem badań naukowców próbujących utworzyć słownik języka delfinów. Główna aktywność tych zwierząt zaczyna się wieczorem. Do typowych zachowań delfina butelkonosego należy towarzyszenie płynącym statkom. Unosi się on na falach dziobowych nieraz całymi godzinami, co pomaga mu przemierzyć znaczne odległości bez dużego wysiłku. Do orientowania się pod wodą wykorzystuje proces echolokacji. Polega on na tym, że delfin wytwarza dźwięki o wysokiej częstotliwości, często nie słyszalne dla człowieka, które odbijają się od obiektu i powracają do zwierzęcia przynosząc mu informacje o otoczeniu. Echo to nie jest odbierane przez narząd słuchu, lecz przez zęby dolnej szczęki, skąd wibracje przenoszą się do kości szczęki i dalej do ucha środkowego. Butlonos odżywia się głównie niewielkimi i średnimi rybami przydennymi, ale również głowonogami i skorupiakami. Żeruje przede wszystkim w nocy.Ciąża trwa około roku. Na świat przychodzi tylko 1 młode, którego długość wynosi ok. 1 m. Młode ssie mleko przez 18 miesięcy.